Crosslinking behandeling

Keratoconus CXL-behandeling om hoornvlies te verstevigen

Corneale crosslinking (CXL) is een behandeling om de verdunning en vervorming van het hoornvlies door keratoconus te stoppen. Achteruitgang van de gezichtsscherpte wordt hiermee voorkomen. Corneale crosslinking van het hoornvlies wordt uitgevoerd door een gespecialiseerd oogarts. De bedoeling van de behandeling is om het hoornvlies steviger te maken.

Hoe werkt corneale crosslinking?

Het hoornvlies is opgebouwd uit zeer fijne fibrillen (collageenvezels). Deze vezels vormen een goed gerangschikt en sterk netwerk, die door hun speciale structuur het hoornvlies helderheid en stevigheid geven. Bij keratoconus is er sprake van een verzwakte stevigheid. Door CXL worden de fibrillen onderlinge verbonden waardoor het hoornvlies steviger wordt en het verdunnen en uitpuilen van het hoornvlies stopt. Sinds CXL wordt toegepast is het aantal hoornvliestransplantaties bij mensen met keratoconus fors verminderd.

Wanneer een corneale crosslinking behandeling?

CXL wordt uitgevoerd bij aangetoonde progressie van keratoconus binnen een jaar. Vooral jonge mensen onder de 30 jaar komen voor deze behandeling in aanmerking. Na het 35ste levensjaar stabiliseert keratoconus meestal vanzelf. Het hoornvlies heeft wel een minimale dikte nodig om in aanmerking te komen voor deze behandeling. De oogarts zal je hierover informeren.

Hoe gaat de corneale crosslinking behandeling in zijn werk?

De keratoconus CXL-behandeling is een dagbehandeling zonder narcose en zonder prik. Ook opname in een ziekenhuis is niet nodig. Tijdens de behandeling wordt het oog steriel afgedekt. Een kleine spreider wordt dan tussen de oogleden aangebracht, zodat je niet kunt knipperen tijdens de behandeling. Het deklaagje (epitheel) van het hoornvlies wordt eerst verwijderd. Door de verdovende druppels voel je daar niets van. Daarna wordt het oog een half uur lang gedruppeld met vitamine B2 (Riboflavine) oogdruppels. Daarna wordt het oog nog 30 minuten bestraald met uv-licht. De laatste stap is dat er een bandage contactlens op het oog wordt geplaatst die als een soort verband je oog beschermt.

Na de behandeling

Het duurt een paar dagen voordat het epitheel genezen is. Tot die tijd is het hoornvlies pijnlijk. De beschermende bandagelens helpt, samen met pijnstillers en kunsttranen, om het ongemak te verlichten. Omdat het hoornvlies in deze periode kwetsbaarder is voor infectie, worden ook antibiotica-oogdruppels voorgeschreven. Na de corneale crosslinking behandeling vindt regelmatig controle van het hoornvlies plaats.

Na CXL-behandeling nog lenzen of bril nodig?

De meeste mensen hebben na een keratoconus CXL-behandeling nog wel een bril of contactlenzen nodig. In sommige gevallen gaat het steviger maken van het hoornvlies ook iets samen met het vlakker trekken van het hoornvlies. Voor sommige mensen kan dit betekenen dat zij geen of minder behoefte meer hebben aan een bril of contactlenzen.

Wat zijn risico’s bij CXL-behandeling?

Over het algemeen is een corneale crosslinking behandeling veilig met een zeer kleine kans op complicaties. Complicaties die kunnen optreden zijn een infectie, steriele ontsteking, verlittekening van het hoornvlies, en schade aan de binnenlaag van het hoornvlies. Ook kunnen er problemen zijn met de genezing van het deklaagje (epitheel) van het hoornvlies. Deze complicaties kunnen leiden tot blijvende troebelingen in het hoornvlies die de gezichtsscherpte beïnvloedt. Bij een klein deel van de patiënten kan de keratoconus toch verergeren, ondanks een technisch goed uitgevoerde corneale crosslinking behandeling.